Es Vedra en een 'weekendje weg'

Vrijdag besloot ik om het even wat rustiger aan te doen overdag. Ik heb wat gelezen, in het zonnetje gezeten, een boodschapje gehaald en daarna besloot ik om naar Es Vedra te gaan. Ik wilde graag de zonsondergang zien dus besloot pas laat in de middag te gaan. Rond half 5 stapte ik lekker in de auto, het was een kleine 3 kwartier rijden. Es Vedra is een rots/eiland waarvan ze zeggen dat de kracht daar gigantisch is, het schijnt super magnetisch te zijn. Ik heb het niet gevoeld maar het eiland zit vol mineralen dus geloof het meteen. Het is voor Ibizianen een heel bijzondere plek. Ik heb de plek vanaf 3 plaatsen gezien, er waren kleine hobbelige 'parkeerplaatsen' waar je je auto neer kon zetten. Niemand gaat geloven dat ik daar zonder problemen heb gereden, maar het is toch echt zo. Heel steil, scheef. Echt, ik wist niet dat ik zo goed kon rijden. Het uitzicht was adembenemend. Ik besloot naar het enige restaurant daar te gaan, en at lekker een dorade. En daarna zat ik op het strand te wachten tot de zon onder ging. Echt heel mooi. Daarna lekker naar huis, wilde niet te laat naar bed, waaaant zaterdag ging ik een 'weekendje weg'. Een weekendje naar Formentera.

Met mijn kleine koffertje en een rugzak ging ik zaterdagochtend op pad. Ik had de boot van 10.15 uur, je kunt namelijk alleen met de ferry naar Formentera, wat trouwens een klein eilandje is onder Ibiza. Ik twijfelde nog om reispilletjes in te nemen omdat ik niet wist hoe het op open water zou zijn, maar niet gedaan en het was te doen op 1 stukje na. De golven waren zo hoog dat je helemaal heen en weer gegooid werd, maar ik werd er gelukkig niet misselijk van. 

3 kwartier later kwam ik aan op Formentera, het haventje heet La Savina en is super schattig. Ik had besloten een fiets te huren, dat scheen hier goed te doen te zijn. Wel besloot ik om een elektrische fiets te huren omdat ik al had gezien dat het hotel waar ik zat 35 minuten fietsen was. Oeps, dat had ik verkeerd in geschat. Ach ja met elektrische fiets was dat wel te doen. Oh ja, volgende probleem, een koffer mee op de fiets. Lekker typisch Kim dit, niet over nagedacht. Maar met binders was ook dit prima te doen. Nou daar ging ik dan op weg, op het fietsje. En het was echt heeeeel gek maar je fietst hier gewoon op de autoweg, terwijl auto's langs je heen razen. Wel netjes een gemarkeerd fietspad, maar in NL zou dit absoluut niet mogen haha. Het fietste niet heel comfortabel met een koffer half op je zadel, dus ik was het na 20 minuten wel behoorlijk zat. Gelukkig kon ik het laatste stuk vrijwel uitrollen omdat de weg naar beneden liep. Rond een uur of 12.15 kwam ik aan bij Sa Cala Suites. En echt, ik raad het iedereen aan. Het was iets luxer maar super mooi en de plaats, Es Calo was ook mega schattig. Een klein vissersdorpje. Wel heel ver van alle andere dorpen af, minimaal een half uur fietsen. Maar daardoor heb ik wel heeeel veel natuur gezien en ben ik eigenlijk de hele dag buiten geweest 3 dagen lang. Ik begon met een lunch bij het enige restaurant dat open was. Een simpele tosti en een biertje, in het zonnetje kijkend over helderblauw water. Prachtig! Daarna ingecheckt en bij het zwembad neer geplofd. Tot ik me bedacht dat ik geen water had. Ik op google maps zoeken naar een supermarkt en ja hoor, ook minimaal 25 minuten fietsen... dat betekent dus 25 heen en ook weer 25 terug. Maar goed he, water is toch essentieel dus daar ging ik op mn fietsje. Het was een heel schattig supermarktje, waar ik mijn eerste spaanse zinnen heb uitgeprobeerd. Ging nog niet soepel maar hey je moet ergens beginnen. Terug op de fiets en je gelooft het niet... maar toen zag ik er dat er gewoon een supermarktje zat in Es Calo.... en die was nog open ook. Voor niks zo ver gefietst.... nou ja ik lachte er maar om en genoot dubbel zo veel van mijn water. Dit soort lompe dingen horen gewoon bij mij dus ik accepteer ze maar. 

'S avonds lekker gaan eten bij het restaurant dat hoorde bij het hotel. Was vrij chique, ook wel duur maar heb ontzettend lekker gegeten en mezelf ook gewoon getrakteerd op een uitgebreid diner. Daarna was ik eigenlijk best moe en heb ik lekker op de kamer gechilld. Oh ja, dit was de eerste dag dat ik echt flink verbrand was in mn gezicht, dus ik gloeide helemaal. Oeps, maar gelukkig had ik aloe vera creme, en dat verkoelde wel. 

De volgende dag maakte ik een plan voor alles wat ik wilde zien en wat een handige volgorde en route was. Doordat de batterij van de elektrische fiets het niet de hele dag volhield, moest ik het even goed plannen. Ik besloot om de hoofdstad, of eigenlijk hoofddorp want je hebt er geen steden, te bezoeken en nog een klein ander plaatsje. En om savonds de zonsondergang te bekijken op een strandje. Het enige waar ik me behoorlijk in had vergist was dat het Pasen was. En Pasen wordt zo groot gevierd dat allllees dicht was. Sowieso ben ik off season, dus veel staat nog in de steigers, maar nu was echt alles dicht op 1 barretje en 1 winkeltje na. Dus dat was jammer maar tegelijk dacht ik, goeie reden om nog eens terug te gaan. En om er dit weekend een lekker actief weekend van te maken. Het eiland heeft heel veel ongerepte natuur, mooie uitzichtspunten en veel platteland wat eigenlijk, net als in NL, zo plat als een dubbeltje is. Op het zuiden na, maar daar kom ik zo op. Ik voelde me als een kind zo vrij op het fietsje, echt wat heeerlijk. Het 'hoofddorp' was echt een knus schattig plaatsje, allemaal idyllische witte huisjes en straatjes. Gewoon heel knus. Ik vond daar een eerste hebbedingetje (in dat ene winkeltje dat open was) die ik mee neem en in mijn slaapkamer in NL ga ophangen. Tussendoor moest ik dus terug naar het hotel (35 minuten op het fietsje) om op te laden. En toen heb ik weer even in hetzelfde lunchcafeetje gezeten als de dag er voor. Daarna op het fietsje weer terug, naar het strand! Dat was 45 minuten fietsen, allemaal kronkelweggetjes en door het bos. Daardoor dacht ik wel meteen oke ik kan de zonsondergang niet zien, want in het donker fietsen op de kronkelweggetjes met auto's die langs je razen, was misschien niet zo'n puik plan. Desalnietemin heerlijk een uurtje op het strand gezeten en daarna lekker weer terug gefietst. Dit was overigens de eerste dag dat ik me wat minder vrolijk voelde, maar dat is ook oke. Die dagen heb je in NL ook. 

De volgende dag ging ik naar Pilar de Mola, het meest zuidelijke puntje van het eiland. En dat was me een klim. Godzijdank had ik een elektrische fiets. Wel echt weer prachtig, tussen de dennenbomen. Kwam uit in een heel klein dorpje. Heel schattig. Normaal gesproken is daar een hippiemarkt, maar die was er nu niet door Pasen. Doorgefietst naar de vuurtoren met een uitzichtpunt. Ik zal even wat foto's uploaden zodat jullie mee kunnen genieten. De terugweg besloot google maps me via een tussendoor weggetje te sturen, nou ik kan je een ding vertellen, dat was geen fietspad. Het was amper een wandelpad. Dus ik zeulen met mijn fiets. Maar ik kon er eigenlijk wel om lachen en het was een prachtige route, en dus een flinke workout 😋🤭. Daarna doorgereden naar het hotel, waar ik nog even mijn batterij heb opgeladen voor de rest van de dag, uitgecheckt heb en daarna naar het Noorden. Naar playa des Illetes. Dit scheen een van de mooiste stranden te zijn dus wilde ik er wel naar toe. Alleen had ik wel al mijn bagage al achterop dus ik kon niet echt het strand op. Toch was het een super leuke route. Daarna was de batterij van de fiets, maar ook van mijzelf zo goed als op en besloot ik de fiets terug te brengen naar La Savina. Oh ja, weeeer vergeten.. Siesta. Dus potdicht. Maar even op een terrasje geploft want na 4 uur fietsen die dag was ik toe aan een koud drankje. Daarna poging 2, het fietsje teruggebracht en nog even een supermarktje in gedoken en toen was het tijd om weer met de boot terug te gaan. En er waren hooooge golven dit keer. Iemand op de boot zat de hele tijd te gillen, wat echt hilarisch was. Ik moest mijn best doen om niet te lachen maar het voelde inderdaad wel een beetje als een achtbaan. 

Wat ik dus wel echt vergeet hier op het eiland is eten. Raar, want ik houuu van eten maar hier is het anders. Dus ik besefte me, toen ik na de boot weer voet aan wal zette, dat ik vanaf 11 uur al niks gegeten had. Ik ben toen snel de eerste de beste winkel in gedoken en het maakte me eigenlijk niet meer uit wat ik at, want ik had wel flink honger inmiddels. Spijtig.. want toen ik door de taxi afgezet werd bij de finca bleken ze net te beginnen aan een BBQ. Shit, had ik dat geweten had ik lekker mee kunnen BBQ'en. Ik ging er wel gezellig bij zitten en heb een enorm gezellige avond gehad. En de finca.. sowieso Ibiza.. voelde weer als thuiskomen. Ik voel me zoooo thuis bij Angelique, echt heel fijn. 

Ik ben inmiddels voor mijn doen ook best wel bruin, er is nog genoeg ruimte voor meer kleur maar mijn gezicht is echt gekleurd!!! Mijn handen ook. Ik ben echt aan het genieten het vooruitzicht dat ik voorlopig nog niet naar huis hoef is heel fijn. Er kriebelt ook wel een idee om hier een tijdje te wonen en werken, al is het maar voor de ervaring. Maar goed dat is slechts een idee, wie weet he!

Voor nu, ga ik even genieten van de zon (het is vandaag 24 graden) en schrijf ik binnenkort weer verder over mijn avonturen. 

Ciao, buenos tardes mes amigos e ma familia! (Of dit grammaticaal klopt geen idee, maar it's the thought that counts right?!)